O 24 de Novembro do 2009 morreu Felisindo González, un veciño de Castro de Escuadro, un pobo de Ourense.
Aquel xélido día día de Outono atopou xunto a porta dunha finca de superioridade, unha bolsa cunha botella de viño tinto, unha cerveza, dúas latas de atún e calamares en conserva, e unhas mandarinas.
Tras deixar as vacas pastando levóuse todo e corroído pola curiosidade do misterioso viño, decidíu servirse un vaso no almorzo.
O tono do líquido fixo sospeitar á súa esposa.
-Parece auga de castañas- Dixo ela.
Pero o home omitíu a advertencia que puido haber salvado a súa vida.
Co amargo sabor do primer e único trago que recorríu a boca de Felisindo, se prendeu a mecha dunha dolorosa morte que galopou hasta os pulmóns dende as pernas. Os quince minutos que empleou a terminar de comer sirviron pra que o veneno debilitase fugazmente o seu sistema nervioso, paralizándoo ata a exetenuación en pleno pasillo, onde caeu rendido ao cabo dunha hora.
Todavía consciente advertiu á súa esposa. "Saca o viño da neveira, que ten veneno". A autopista revelou que o pequeno trago foi suficiente pra infestar súa sangue cunha dosis que triplica a cantidade tóxica. Entón comezou unha investigación da Garda Civl e expertos en toxicoloxía que empleou media milar de folios pra preguntar a Xose Luis Lamelas, veciño e exsocio do falecido, como único sospeitoso.
Os investigadores, a fiscalía e a acusación aseguran que maquinó un perverso plan pra matar a Felisindo sen deixar rastro algún.
O acusado explica que a súa intención era matar ao xabarí untando pan co viño envenenado. De camiño a unha finca de su madre paró a recoller setas e fatídico olvido da bolsa rematou provocando a morte de Felisindo dous días despois, cando atopou o viño, a cervexa, as conservas e as mandarinas xunto a un muro do seu campo. Os testigos e familiares dicían que existía unha enorme enemistade entre ambos familiares do falecido, orixinada cando compartiron unha explotación agrícola. E ese odio é a causa pola que se inculpa a Xose Luis.
Xose Luis atoppu catro cazadores can dispoñíase a envenenar xarabarís. Entre eles estaba un parente seu e e irmán da víctima que dias despois guiou a un garda civil ata a finca na que no apareceu nada extraño. A totalidade dos testimonios acorralaron ao acusado. sen embargo as probas son menos sólidas. O informe de trazabilidade polos investigadores revela que a lata cereveza atopada na bolsa foi vendida no bar situado baixo o domicilio do acusado, pero as conservas e as mandariñas foron distrubiudas en numerosas localidades.
Durante o rexistroda vivenda do asesino atoparonse dous botes rotulados coa palabra "Estricnina", pero o análise do viño solo hallou "coincidencias aromáticas" cunha bodega portuguesa. As setas que interrumpiron o seu camiño "moi raramente aparecen neste tipo de bosque" según un biólogo.
O sinal emitido polo seu teléfono móvil si o sitúa na dos feitos ese día. Pero él mesmo recoñece que estaba alí, porque é seu pobo e quería matar xabarís.
