A torre de Hércules

Hola! non sei se sabedes quen sou, pero por se as moscas vos vou dar unhas pistas: Fun construida polos romanos, son moi alta e teño unha rampa/ escalera de pedra que daba acceso á miña plataforma superior. Exacto!!  Eu son.... A TORRE DE HERCULES!

Hoxe apetecíame falaros un pouco sobre a miña vida xa que ao estar sempre no mesmo sitio durante moitos, moitos anos, pois chega un momento en que un xa non sabe o que facer para eliminar o aburrimento. Asique espero que vos guste!

Para comezar nacín en Galicia, na Coruña ( aínda que iso xa o tíñades que saber), e fun construida polos romanos estratéxicamente coa función de guiar ás embarcacións que se dirixían ás illas británicas en busca de estaño, ferro e cobre.

Cando me construíron decidiron poñerme unha especie de tatuaxe moi chulo! Era unha inscrpción en latín que grazas a ela, revélase a miña existencia dende o siglo primeiro d.c.

E vosoutros sabiades que hai unha lenda que di que me atopo xustamente onde estaba antes a torre de Breogán, dende onde Ith, fillo de Breogán, había avistado as costas de Irlanda? Pois agora xa o sabedes.

A miña parte superior tiña unha forma circular rematada en foma de cúpula cun oquiño no centro pra a saída da luz e do fume que serviría de guía aos barcos.

Fíxate na parte superior

Hoxe en día aínda séguese conservando o meu núcleo interior, que antes servía para gardar o material combustible que ardería na parte superior, e tamén para o resguardo do persoal do servizo na torre.

Despois da desaparición do imperio romano sufrín ao longo do tempo un enorme deterioro que provocou que a miña parede exterior que me rodeaba, fora desaparecendo pouco a pouco.

VEDES??

A partir daquel momento deixei de funcionar coma un faro, e nalgún tempo convertínme en castelo. Pero despois co meu abandono total comezou a iniciarse definitivamente o progresivo deterioro.

Máis adiante, Galicia viuse atacada en numerosas ocasións, pero neses siglos, eu servín coma punto de referencia para debilitar un territorio ao que se lle da o nome de " Faro brigantio".

No siglo XIII, quedei completamente abandoada e os materiais conservados do muro exterior e da rampa  de acceso, serviron coma  cantera onde conseguir material pras edificacións.

Máis adiante chegou un momento no que xa non existía o meu muro exterior nin a miña trampa de acceso.

ANTES

ANTES

AGORA

    

Estou segurísima de que estades desexando saber sobre a miña lenda. Pois que sepades que hai moitas, pero entre elas destaca unha; " A lenda de Gerión".

Pois veredes, fai moitos anos, nesta terra vivía un xigante que se chamaba Gerión e tiña aterrorizados a todos todos os habitantes. Entón éstes, pidéronlle axuda a unha persoa moi valente e heroica, a que sabedes quen é? pois si! era Hércules. E por suposto él aceptou a axuda.

Éste tivo a valentía de retar ao xigante  nunha batalla,  e adivinade.... o vence! Lle cortou a cabeza e sobre ela mandou construír unha torre cunha antorcha na súa cume para cerebrar a súa victoria.  E sí, esa torre son eu. 

MOMENTO NO QUE HERCULES LLE CORTA A CABEZA.

Despois diso, se construíu unha vila preto do lugar, e ordenou que escribiran nela os nomes dos que a poblaban. A primeria persoa en habitar estas terras foi unha muller chamada Cruña, e ese nome bautizaría a cidade ( O crunia). 

E por iso dende 1498, no escudo da Coruña aparezo representada eu e máis a calaveira do tirano Gerión.

FIXADEVOS NA PARTE INFERIOR

   

FIXÁDEVOS NA PARTE INFERIOR

Espero que vos haia gustado moito a historia sobre a miña vida. Un biquiño!